Master Boot Record (MBR) en GUID-partitietabel (GPT) zijn twee partitieschema's voor harde schijven overal, waarbij GPT de nieuwere standaard is. Voor elke optie zijn de opstartstructuur en de manier waarop gegevens worden verwerkt uniek. De snelheid varieert tussen de twee partitie-opties en de vereisten zijn ook verschillend. In dit artikel wordt uitgelegd wat ze zijn, wat ze nodig hebben en hoe ze verschillen.
Wat is een HDD-partitie?
Om zowel MBR als GPT te begrijpen, moet u begrijpen wat een partitie is. Partities zijn afzonderlijke secties op een harde schijf die het besturingssysteem gebruikt om op te starten en te functioneren. Windows geeft ze weer als stations in Verkenner, ook al staan ze op hetzelfde hard disk Drive (HDD). Veel laptops hebben bijvoorbeeld een "systeem" -partitie waar alles in het Windows-besturingssysteem (OS) naartoe gaat (vaak de C:-schijf), plus een verborgen "herstel" -partitie die kan worden gebruikt om het systeem te herstellen in geval van een ongeluk . Een andere reden om partities te gebruiken is om meerdere besturingssystemen op dezelfde HDD te installeren (Linux, Windows10, Windows 7, etc.)
Wat is MBR?
MBR is de afkorting voor master Boot Rrecord en beheert hoe partities worden gemaakt en georganiseerd op de hard disk Drive (HDD). MBR gebruikt BIOS-firmware en slaat code op in de eerste sector van de schijf met een logisch blokadres (LBA) van 1. De gegevens bevatten informatie over hoe en waar Windows zich bevindt, zodat het het opstartproces kan beheren in de primaire opslag van de pc en in het interne RAM (Random Access Memory), niet in extern geheugen zoals DDR2- en DDR3-geheugenkaarten/-sticks.
De MBR-gegevens die zijn opgeslagen in LBA 1 van de HDD omvatten het volgende:
- Hoofdpartitietabel: Afgekort als MPT, slaat de tabel alle partitie-informatie op die op elke HDD is gevonden, inclusief hun formaattype, capaciteit en andere noodzakelijke details. Om het besturingssysteem en de pc correct te laten functioneren, hebben ze een overzicht van HDD-partities en -groottes nodig en een manier om de opstartbare, actieve partities te identificeren. De MPT geeft al die essentiële informatie.
- Master-opstartcode: Soms afgekort als MBC, voert de code de lancering van het besturingssysteem uit en beheert de configuratie voor het opstartproces (om eventuele wijzigingen te bevestigen), zoals het detecteren van schijven, het berekenen van RAM (extern), het detecteren van beeldschermen en andere essentiële apparaten en configuraties informatie.
- Schijfhandtekening: Elke schijf heeft een unieke identificatie nodig, die wordt aangemaakt in de vorm van een handtekening. Deze identifier zorgt ervoor dat de juiste schijf en partitie gegevens leest en schrijft bij gebruik van meerdere schijven, en het zorgt voor de juiste pc-functionaliteit en beveiligingsprotocol voor alle lees-/schrijfgegevenstransacties.
Het basisinvoer-/uitvoersysteem (BIOS) van de pc/moederbord zoekt naar het apparaat met een MBR en voert vervolgens de volume-opstartcode uit vanaf de partitie die deze bevat. Vervolgens activeert de MBR de opstartsector van de schijf om het besturingssysteem te starten.
Wat is een GPT-partitie?
GPT betekent GUID Partitie tbekwaam. Net als MBR beheert het ook de creatie en organisatie van partities op de HDD. GPT gebruikt UEFI-firmware en slaat ook schijfinformatie op, zoals partities, grootten en andere essentiële gegevens, net zoals MBR dat doet in sector één. GPT gebruikt echter sector twee omdat sector één is gereserveerd voor MBR- en BIOS-compatibiliteit. In GPT-technische termen is MBR-sector #1 (LBA 1) eigenlijk LBA 0 voor GPT en is GPT sector 1 (LBA 1).
MBR-partitieschema | Sector # | LBA # |
MBR | 1 | LBA 1 |
GPT-partitieschema | Sector # | LBA # |
MBR (voor compatibiliteit) | 0 | LBA 0 |
GPT | 1 | LBA 1 |
De gegevens die in de GPT-header zijn opgeslagen, bevatten schijfinformatie in de vorm van een GUID-partitietabel. De GUID bevat details over schijven, partities, opslaggroottes, opstartinformatie en andere essentiële gegevens met betrekking tot opstarten en functionaliteit.
De GUID-partitietabel die is opgeslagen in LBA 1 van de HDD bevat informatie over het volgende:
- MBR-gegevens
- GPT-gegevens
- Partitie-invoergegevens
- Secundaire (ook wel back-up genoemd) GPT-gegevens
MBR versus GPT
Het belangrijkste verschil tussen MBR en GPT is dat MBR enkele beperkingen heeft voor modern gebruik. MBR kan namelijk slechts vier primaire partities en 2 TB HDD-ruimte aan. GPT heeft deze limieten echter helemaal niet. Er is geen limiet aan partities of opslag buiten wat de schijf zelf aankan.
Versies van Windows ouder dan 8 kunnen echter niet opstarten vanaf GPT-schijven. Dit betekent dat eerdere OS-versies MBR moeten gebruiken op hun primaire/opstart-harde schijven.
Een ander verschil is dat MBR alle informatie op één plaats opslaat, die beschadigd kan raken en kan mislukken. GPT schrijft informatie in verschillende delen van de schijf en bevat een secundaire back-up GPT-tabel voor herstel als de eerste beschadigd raakt of faalt.
Afgezien van de hierboven genoemde verschillen tussen MBR en GPT, kan GPT nieuwere apparaattechnologieën gebruiken en is het compatibel met BIOS/MBR-functies voor achterwaartse compatibiliteit van oudere, niet-UEFI-apparaten. Ten slotte gaat het opstarten meestal sneller met GPT en UEFI.
Waarom GPT-partitieschema gebruiken?
Als u een externe HDD of SSD krijgt en de keuze hebt tussen MBR- of GPT-partitionering, moet u de schijf formatteren met GPT, zodat u kunt profiteren van de hogere snelheden, onbeperkte partities en aanzienlijk grotere opslagcapaciteiten.
Wanneer MBR . gebruiken
Er zijn enkele redenen om MBR te blijven gebruiken. Als u voornamelijk werkt met schijven van minder dan 2 TB of oudere versies van Windows, kunt u er beter aan doen al uw schijven naar MBR te formatteren, zodat u niet het risico loopt de compatibiliteit met uw hardware te verbreken.
Windows 7 en hoger kunnen echter GPT gebruiken. Alleen niet als opstartschijf (zonder UEFI BIOS). Als je nog steeds XP/Vista gebruikt, heb je misschien grotere problemen.