De handigste dingen in het leven zijn ook de eenvoudigste en goedkoopste, zoals de elastische band, de balpen, de paperclip, en voor alle BlackBerry-bezitters die deze column lezen, zou ik er nog een willen voorstellen: Berry Locator. Ik ben voor altijd mijn telefoon kwijt: hij ligt ergens in huis, maar ik heb geen idee of het in verschillende overhemd-, jas- of broekzakken zit, op de achterkant van een bank, op een plank, op mijn bureau, in de garage, in de keuken, misschien de badkamer. In de tijd vóór de smartphone was het eenvoudig genoeg om een verloren telefoon op te sporen door hem simpelweg te bellen en naar de beltoon te luisteren, maar tegenwoordig heb ik een 'thuis'-profiel dat ervoor zorgt dat alle oproepen die buiten kantooruren binnenkomen, trillen als het in een holster zit, of heel stil rinkelt. Call-to-locate werkt niet meer.
En dat is waar Berry Locator (www.mobireport.com/apps/bl) komt in het spel. Eenmaal geïnstalleerd, controleert het inkomende e-mails (op elk account dat bij de BlackBerry is geregistreerd) op een door de gebruiker gekozen trigger-zin in de onderwerpregel, en als het ziet, wordt de telefoon in een ware razernij, luid zoemend, trillend als een Fiat-dashboard en het scherm knippert. Het is onmogelijk om te missen. Sterker nog, als je een van de met GPS uitgeruste BlackBerry-modellen hebt, zal deze proberen een satellietfix te krijgen en je een Google Map terug te e-mailen met de exacte locatie van de telefoon, wat geweldig is als je hem buiten de deur legt. Ik denk dat Berry Locator een redder in nood is, en het beste van alles is de prijs van $ 4,95, "pint bier" -geld dat aankoop een no-brainer maakt.
Ik vroeg Mobireport, de ontwikkelaar van Locator, naar zijn plannen voor het product. Het overweegt een mogelijkheid om een telefoon die niet kan worden gevonden op afstand te wissen (handig voor mensen die de op internet gebaseerde BIS gebruiken: zakelijke BES-gebruikers hebben al op afstand wissen).
Het overweegt ook een GPS-loze locatie via zendmast-ID, wat geen nauwkeurige geografische fix zou geven, maar goed zou kunnen werken met vooraf getagde locaties zoals "thuis" en "kantoor" (vergelijkbaar met de FindMe-toepassing waarover ik schreef een paar kolommen terug). In een ideale wereld zouden de ontwikkelaars van FindMe en Berry Locator zelfs samenkomen, zodat de laatste toegang heeft tot de database met getagde locaties van de eerste!
Zelfs zonder dergelijke toekomstige verbeteringen beschouw ik Berry Locator als een essentiële aankoop voor elke BlackBerry-bezitter, en als je me niet gelooft, is er een proefversie beschikbaar op de Mobireport-website.
De muziekbusiness
Tim en Dick geven me een vrij brede opdracht voor deze column, maar een beperking die in steen is gehouwen, is om te schrijven vanuit een "Pro" zakelijk perspectief. Dit volgende stukje heeft misschien een beetje creatieve interpretatie nodig, omdat het gaat om een product dat volledig op de binnenlandse markt is gericht, Logitech's Squeezebox Duet. Ik ken Squeezebox al een aantal jaren, maar tot voor kort was ik nooit in de verleiding gekomen om mijn geld opzij te zetten. Het heeft er altijd een beetje ouderwets uitgezien - zonder retro genoeg te zijn om cool te zijn - alle groene fluorescerende schermen en goedkope en vervelende afstandsbedieningen. Maar toen Logitech de Squeezebox-productlijn overnam, bracht dit een radicale verandering teweeg. Het eerste teken hiervan is de Duet, die nergens een fluorescerende VU-meter heeft!
Dus wat is Squeezebox Duet precies, hoe is het relevant voor deze column (en meer ter zake, waarom ben ik zo opgewonden)? Het zijn eigenlijk twee apparaten in één, vandaar de "Duet", een netwerkaudio-mediaspeler - in wezen een saaie grijze doos met audio-uitgangen - en een ultra-hi-tech afstandsbediening. Zie Jonathan Bray's PC Pro-recensie van de Duet. Wat de apparaten hier relevant maakt, is hun superslimme gebruik van wifi. De afstandsbediening, die Logitech de "Controller" noemt - hoewel ik de pre-launch codenaam "Jive" verkies - is eigenlijk een kleine, krachtige computer met Linux, aangedreven door een 200MHz ARM-processor en uitgerust met 64 MB RAM en weer hetzelfde van NAND Flash-ROM. Het apparaat heeft een Linux 2.6.22-kernel met SDL (Simple Direct Layer) die zorgt voor de grafische afbeeldingen op het scherm, en de belangrijkste toepassingen zijn geschreven in Lua-taal. Dit is een echt nette en uitzonderlijk snelle scripttaal met uitbreidbare semantiek en associatieve arrays, waardoor het laatste ideaal is voor het opzoeken en beheren van grote verzamelingen MP3-bestanden of afspeellijsten. Als je je nerd voelt, vind je meer op www.lua.org.