Afbeelding 1 van 5
De naam Samplitude is vooral bekend van het £ 450 Pro X digitale audiowerkstationpakket. Voor degenen die niet zo ver kunnen reiken, is de nieuwste Music Studio-editie een opmerkelijk capabel alternatief voor een fractie van de prijs.
Het ondersteunt tot 128 MIDI-tracks en 24-bits, 96kHz-audio, met een generieke ASIO-driver die helpt om prestaties met lage latentie uit consumentenaudio-chipsets te persen.
Er is geen limiet aan het aantal DirectX- en VST-plug-ins en instrumenten dat je kunt gebruiken, en hoewel elke track slechts vier effectslots biedt, zijn deze een aanvulling op de ingebouwde EQ-, compressie-, reverb- en delay-modules van Samplitude. Als je een langere keten nodig hebt, kun je je audio door een submixbus leiden om nog eens vier slots te krijgen. Kortom, er is hier meer dan genoeg hoofdruimte om een professioneel klinkende mix samen te stellen.
Om dit te doen, moet je je echter door de verbijsterende front-end van Samplitude worstelen: zelfs de standaard "gemakkelijke" werkruimte is bezaaid met cryptische bedieningselementen in schijnbaar willekeurige lettertypen en stijlen, en af en toe labels en knopinfo in onvertaald Duits helpen niet . Sommige panelen kunnen worden verplaatst en aan de rand van het scherm worden vastgemaakt, maar ze klikken niet vast op intelligente plaatsen, dus er wordt kostbare ruimte verspild - en gek genoeg kan het zwevende Mixer-paneel helemaal niet worden gedockt.
Eerlijk gezegd hebben de meeste digitale audioproducten hun zwakheden, en als je eenmaal de conventies van Samplitude onder de knie hebt, is het bewonderenswaardig snel en gemakkelijk om bewerkingen uit te voeren en instrumenten te configureren. De optie om te schakelen tussen vijf aanpasbare werkruimte-indelingen vermindert de frustratie van het proberen om alles op het scherm te passen, en de mogelijkheid om zowel sneltoetsen als muisgedrag volledig aan te passen is een ander groot pluspunt.
Als er een teleurstelling is, zijn het de headline-instrumenten. De DN-e1-module, nieuw in Samplitude Music Studio 2014, wordt geadverteerd als een "spectaculaire high-end synthesizer".
Onder de 256 presets vind je verschroeiende leadgeluiden, atmosferische arpeggio's en respectabel rijke bastonen. Helaas, hoewel je de filter- en envelopbesturing kunt aanpassen en automatiseren om prachtige sweeps en squelches te creëren, is er geen manier om de oscillatoren, noch de sequencer rechtstreeks te besturen. Dat is niet ons idee van "high-end".
Je krijgt ook vier van Magix' Vita Solo-instrumenten: elektrische piano, vintage orgel, powergitaar en pop-messing. Deze laatste twee maken slim gebruik van het onderste MIDI-octaaf om de dynamiek te regelen, zodat je gitaarpartijen van een volle rasp naar een gedempte tokkel kunnen gaan, terwijl je trompetfrases aanzwellen en wegsterven, zonder dat je hoeft te rommelen met patchveranderingen of automatisering.
Het addertje onder het gras is dat, hoewel de patches goed zijn geïmplementeerd, de instrumenten zelf allemaal een beetje secundair zijn: meer bruikbare modules, zoals piano, strijkers, drums en bas, kosten je £ 30 per pop van de Magix-website.
Details | |
|---|---|
| Software-subcategorie | Software voor audioproductie |
Ondersteuning besturingssysteem | |
| Besturingssysteem Windows Vista ondersteund? | Ja |
| Besturingssysteem Windows XP ondersteund? | Ja |
| Besturingssysteem Linux ondersteund? | Nee |
| Besturingssysteem Mac OS X ondersteund? | Nee |
| Ondersteuning voor andere besturingssystemen | Windows 8 |